Περιγραφή μαθήματος
Η τεχνική που χρησιμοποιεί είναι η Sanford meisner και στηρίζεται στην όξυνση της παρατήρησης με την οποία προσπαθεί να “χτίσει” ένα συγκεκριμένο τρόπο λειτουργίας και να “εγκαταστήσει” ενα συγκεκριμένο σύστημα εντός του σώματος. Μαθαίνουμε να ζούμε την κάθε στιγμή με τον άλλον εκτεθειμένοι μπροστά σε όλους. “Ζω με ειλικρίνεια κάτω από φανταστικές συνθήκες”. Αυτό είναι κιόλας η αρχή του Θεάτρου…
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Απόφοιτος της Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Για δύο χρόνια φοίτησε στη Γεωλογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια παρακολουθεί για ένα χρόνο τη Δραματική Σχολή του Piccolo Teatro di Milano με βασικό δάσκαλο το Luca Ronconi.
Πρώτη της επαγγελματική παράσταση η «Πενθεσίλεια» του Κλάιστ σε σκηνοθεσία Peter Stein, η οποία πραγματοποιήθηκε σε μεγάλα θέατρα της Ιταλίας μεταξύ των οποίων και το αρχαίο θεατρο των Συρρακουσών. Στο Μιλάνο ακολούθησαν οι παραστάσεις: «Μάνα Κουράγιο» του Μπέρτολτ Μπρέχτ σε σκηνοθεσία Robert Carsen (Κατρίν, Piccolo Teatro) και οι «Τρωαδες» σε σκηνοθεσία Serena Sinigallia (Αθηνά, ομάδα Α.Τ.Ι.R.).
Επιστρέφοντας στη Ελλάδα συνεργάζεται με τον Λευτέρη Βογιατζή στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή ο οποίος της αναθέτει το ρόλο του Τειρεσία για το Φεστιβαλ Επιδαύρου. Στη συνέχεια συνεργάζεται με την Κατερίνα Ευαγγελάτου και το Αμφιθέατρο στην «Ερωτευμένη νεκρή» του Gaultier. Το 2007 ο Peter Stein της εμπιστευεται την Ηλέκτρα στο ομώνυμο έργο του Σοφοκλή – ρόλος που την καθιερώνει τελικά για το ελληνικό θεατρικό κοινό και για την ερμηνεία του οποίου τιμάται με τα βραβεία «Μελίνα Μερκούρη» και «Κάρολος Κουν».
Συνεχίζει μια μακριά συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο για έξι περίπου χρόνια, όπου της ανατίθενται μεγάλοι και σπουδαίοι ρόλοι όπως η Ηλέκτρα στον «Ορέστη» του Ευριπίδη και η Μαρίνα στον «Περικλή» του Σαιξπηρ (παράσταση που παίχτηκε και στο Globe Theatre του Λονδίνου) σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά , «Τρισεύγενη» στο ομώνυμο έργου του Κωστή Παλαμά σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου και «Κασσανδρα» στη διασκευή των «Βατράχων» του Αριστοφάνη απο τον Δημήτρη Λιγνάδη. Με τον Γιάννη Χουβαρδά συνεργάζεται επίσης στις παραστάσεις “Εμίλια Γκαλόττι» του Λέσσινγκ και «Ο εφιάλτης της ευτυχίας» της Γ. Ντελ Κόρτε. Συμμετέχει με σημαντικούς ρόλους και σε άλλες παραστάσεις όπως «Πέρσες» του Αισχύλου σε σκην. Dimiter Gotjeff, «Bossa Nova» σε σύλληψη και σκηνοθεσία Κωσταντίνου Ρήγου, «Ο πρίγκιπας του Χόμπουργκ» του Κλάιστ και «Αμφιτρύων» του Μολιέρου σε σκηνοθεσία του Λευτέρη Βογιατζή, «Ηρακλής Μαινόμενος» του Ευριπίδη σε σκην. Μιχαήλ Μαρμαρινού.
Με το Φεστιβάλ Αθηνών έχει συνεργαστεί δύο φορές στο «Θρόνο των Ατρειδών» (βασισμένο στην «Ορέστεια» του Αισχύλου) σε σκηνοθεσία Άρη Ρέτσου, όπου ερμήνευσε την Κασσάνδρα και στη «Δεσποινίδα Τζούλια» του Στρίντμπεργκ, όπου ερμήνευσε την ομώνυμη ηρωίδα σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Λιγνάδη.
Το 2013 συνεργάζεται με τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στην παράσταση «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν» του Μπέρτολτ Μπρεχτ, όπου ερμηνεύει το διπλό ρόλο της ΣαινΤε και του Σουί Τα και τιμάται γι’ αυτο με το Δεύτερο Βραβείο κοινού του Αθηνοράματος σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου με την οποία συνεργάζεται και στη συνέχεια στο έργο «Οι θεατές» του Μάριου Ποντίκα πάλι για το Εθνικό Θέατρο.
Το χειμώνα της ίδιας χρονιάς θα βρεθεί μετά απο καιρό στο ελεύθερο θέατρο και στο Θέατρο του Νέου Κόσμου στην παράσταση «Αστερισμοί» σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θοδωρόπουλου και το καλοκαίρι στο Φεστιβάλ Επιδαύρο στον «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου.
Στον κινηματογράφο έχει συμμετάσχει σε τρεις ταινίες μεγάλου μήκους. Το «J.A.C.E.» σε σκηνοθεσία Μενέλαου Καραμαγγιώλη (ταινία όπου για την ερμηνεία της απέσπασε το Πρώτο Βραβείο γυναικείας ερμηνείας του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), έπειτα η «Δεμένη κόκκινη κλωστή» του Κώστα Χαραλάμπους και η «Χαρά» του Ηλία Γιαννακάκη.
Στην τηλεόραση έχει συμμετάσχει σε τρεις σειρές: τα «Άγρια παιδιά», «Κωστας Καρυωτάκης» και «Χαρά αγνοείται».
Το 2012 άρχισε να διδάσκει στη Δραματική Σχολή της Αγίας Βαρβάρας και στη Σχολή «Ίασμος – Βασίλης Διαμαντόπουλος» στην οποία διδάσκει μέχρι σήμερα.
